Lucas Vos nieuwe voorzitter van het Ubbo Emmius Fonds

Na een internationale carrière keert Lucas Vos terug naar de plek waar het begon: de Rijksuniversiteit Groningen. Als nieuwe voorzitter van het Ubbo Emmius Fonds (UEF) wil hij iets teruggeven aan de universiteit die hem heeft gevormd.
Lucas was topman bij Maersk, Royal FloraHolland en Stolt Tankers, en bekleedde bestuursfuncties in binnen- en buitenland. Sinds april 2025 is hij voorzitter van het UEF. “Deze rol raakt me op een ander niveau. Het voelt persoonlijk.”
Groningen als fundament
De persoonlijke betrokkenheid van Lucas gaat terug naar zijn studententijd, ruim dertig jaar geleden. “Je gaat van een beschermde jeugd naar volledige zelfstandigheid. Je moet zelf keuzes maken, ontdekken wie je bent. Dat is soms overweldigend, maar precies wat je nodig hebt om te groeien.”
Hij woonde in de Visserstraat, later aan het Boterdiep, en was vaak te vinden in de Universiteitsbibliotheek. “Ik weet nog precies waar ik zat: derde etage, rechts achterin.” Zijn studententijd was meer dan een academisch avontuur: “Mijn beste vriend ken ik uit die tijd. Je wordt samen volwassen in een stad die je nog niet kent, ver weg van je ouders. Ik heb dat snel leren waarderen.”
Leiderschap met aandacht
Lucas noemt zichzelf een verbindend leider. Die kwaliteit ontwikkelde hij mede door het contact met zijn verstandelijk beperkte zus. “Om haar echt te begrijpen, moet ik luisteren met meer dan alleen mijn oren. Dat heeft me gevormd.”
Die empathie nam hij mee in zijn loopbaan. “Een leider die alleen zendt, mist wat er leeft. Juist in een fonds als dit, dat draait om verbinding, moet je blijven luisteren naar alumni, onderzoekers, studenten en collega’s.”
Tijd om iets terug te doen
Na werkperiodes in onder andere Denemarken, Pakistan, India en Spanje voelt Groningen voor Lucas als een anker. “Er zijn plekken die je bijblijven. Groningen hoort daarbij.” Zijn besluit om zich aan het UEF te verbinden, komt voort uit die diepe verbondenheid. “Ik wilde iets doen dat maatschappelijk betekenisvol is. Ik heb veel mogen ontvangen. Nu is het tijd om te geven.”
De waarde van wetenschap onder druk
Wat Lucas zorgen baart, is de terugtrekkende overheid. “Onderwijs en onderzoek waren ooit vanzelfsprekende publieke waarden, maar dat fundament wankelt. De investeringen blijven achter, de druk op instellingen neemt toe. Als we niet oppassen, verliezen we iets wat Nederland juist zo sterk maakt: onafhankelijke, hoogwaardige onderzoek en wetenschap.”
Dat vraagt volgens hem om herbezinning. “We moeten op zoek naar nieuwe vormen van betrokkenheid. Alumni kunnen daarbij een sleutelrol spelen. Niet als redmiddel, maar als bondgenoten van de universiteit.”
Alumni: een slapende reus
Het alumninetwerk van de RUG ziet hij als een enorme, nog onbenutte kracht. “Iedereen die hier heeft gestudeerd, draagt die tijd met zich mee. Begin erover en mensen glimlachen. Die verbondenheid is er nog, we moeten haar alleen activeren.”
En dat hoeft niet alleen met geld. “Betrokkenheid kent veel vormen: kennis delen, studenten begeleiden, je netwerk openstellen of meedenken." "Daar begint het mee.”
Iets nalaten dat ertoe doet
Over zichzelf is Lucas bescheiden. “Natuurlijk heb ik hard gewerkt, maar ik heb ook veel geluk gehad. Het had anders kunnen lopen.” Hij wil betekenisvol bijdragen. “Ik heb geen kinderen, het grootste gemis in mijn leven, maar dat betekent niet dat ik geen verantwoordelijkheid voel. Ik wil me inzetten voor iets dat ertoe doet.”
Oproep aan alumni
Tot slot richt de nieuwe voorzitter zich tot oud-studenten: “Denk nog eens terug aan je tijd in Groningen. Wat het je heeft gebracht. Wie je bent geworden. Besef dat dat voor nieuwe generaties niet vanzelfsprekend is. Wij kunnen daarin iets betekenen.”
En, voegt hij toe: “Niet alleen omdat het belangrijk is, maar ook omdat het gewoon erg leuk is om weer verbonden te zijn met de universiteit waar voor velen hun loopbaan begon.”
Tekst: Djoeke Bakker